Fróðleikur um kórinn
Einhverju sinni snemma hausts 1975 sátu þeir Björn Guðjónsson, stjórnandi Skólahljómsveitar Kópavogs, og Gunnar Guðmundsson, þáverandi skólastjóri Kársnesskóla, yfir kaffibolla á kennarastofunni og eins og oft áður barst talið að tónlist. Lýsti Gunnar yfir áhuga sínum á að stofna barnakór við skólann og bað Björn um að finna fyrir sig kórstjóra. Björn brást skjótt við og hringdi í Tótu, 21 árs frænku sína, gamlan liðsmann Skólahljómsveitarinnar og klarinettleikara Hornaflokks Kópavogs en hún var þá í miðju kennaranámi við Tónlistarskólann í Reykjavík. Samtalið var sem hér segir:
Björn: „Þú átt að mæta á morgun í Kársnesskóla og hitta Gunnar skólastjóra.“
Tóta: „Til hvers?“
Björn: „Þú átt að stjórna barnakór.“
Tóta: „En ég kann það ekki.“
Björn: „Þá verðurðu bara að læra það.“
Gamlir nemendur Björns vita manna best að það er vonlaust að þræta við hann og þar með voru örlög frænkunnar ráðin. „Ung var ég gefin Kársnesskóla,“ sagði Tóta einhverju sinni á góðri stundu og síðan eru liðin 25 ár og mikið vatn runnið til sjávar. Þorri nemenda í vesturbæ Kópavogs hefur sungið í kórnum um lengri eða skemmri tíma, allt frá einum vetri upp í tíu ár. Metið á hún Benný sem var rekin vegna aldurs þegar hún var 19 ára en nú er aldurshámarkið 17 ár. Af líffræðilegum orsökum endast strákarnir því miður skemur en þeir eru margir ekki síður áhugasamir. Finnur Geir gerði sér t.d. lítið fyrir og söng einn vetur með öllum kórunum, Skólakór Kársness, Stóra kór og Miðkór og svo mætti hann á laugardagsmorgnum með bróður sínum á æfingar hjá litla kór.
"Sumt fólk gefur meira til samfélagsins en annað. Það er óhætt að segja að kórstjórinn Þórunn Björnsdóttir sé í þeim hópi - hún hefur stjórnað barnakórastarfi í Kópavogi í bráðum fjörutíu ár og eytt í það öllum sínum vinnu- og frístundum."
-Þóra Arnórsdóttir, Rúv
Björn: „Þú átt að mæta á morgun í Kársnesskóla og hitta Gunnar skólastjóra.“
Tóta: „Til hvers?“
Björn: „Þú átt að stjórna barnakór.“
Tóta: „En ég kann það ekki.“
Björn: „Þá verðurðu bara að læra það.“
Gamlir nemendur Björns vita manna best að það er vonlaust að þræta við hann og þar með voru örlög frænkunnar ráðin. „Ung var ég gefin Kársnesskóla,“ sagði Tóta einhverju sinni á góðri stundu og síðan eru liðin 25 ár og mikið vatn runnið til sjávar. Þorri nemenda í vesturbæ Kópavogs hefur sungið í kórnum um lengri eða skemmri tíma, allt frá einum vetri upp í tíu ár. Metið á hún Benný sem var rekin vegna aldurs þegar hún var 19 ára en nú er aldurshámarkið 17 ár. Af líffræðilegum orsökum endast strákarnir því miður skemur en þeir eru margir ekki síður áhugasamir. Finnur Geir gerði sér t.d. lítið fyrir og söng einn vetur með öllum kórunum, Skólakór Kársness, Stóra kór og Miðkór og svo mætti hann á laugardagsmorgnum með bróður sínum á æfingar hjá litla kór.
"Sumt fólk gefur meira til samfélagsins en annað. Það er óhætt að segja að kórstjórinn Þórunn Björnsdóttir sé í þeim hópi - hún hefur stjórnað barnakórastarfi í Kópavogi í bráðum fjörutíu ár og eytt í það öllum sínum vinnu- og frístundum."
-Þóra Arnórsdóttir, Rúv